قدس آنلاین؛ روز گذشته «عیسی کلانتری» رئیس سازمان حفاظت محیط زیست در نشست خبری خود که به مناسبت هفته محیط زیست برگزار شد درباره سرانجام توافق پاریس و عدم تصویب آن از سوی مجلس شورای اسلامی گفت: درباره توافق زیست محیطی پاریس سؤالی نیست که پاسخ نداده باشیم در مرکز پژوهش‌های مجلس، شورای نگهبان بررسی شد.

رئیس سازمان حفاظت محیط زیست افزود: توافق پاریس در مجلس است و علی‌رغم اینکه همه ایرادات شورای نگهبان برطرف شده است رأی‌گیری نمی‌کنند و از دست ما خارج است. برای بررسی آن تقاضا کردیم اما اتفاقی نیفتاده است.

سازمان محیط زیست راهکاری برای تضمین تأمین منافع کشور ارائه کند

کلانتری در حالی در ماجرای "توافق زیست محیطی پاریس" توپ را به زمین مجلس شورای اسلامی انداخت که به گفته «سمیه رفیعی»  رئیس فراکسیون محیط زیست مجلس شورای اسلامی سازمان محیط زیست در برابر تعهدی که ایران به صورت قطعی و لازم الاجرا می‌خواهیم بدهیم، از تسهیلاتی که در قبال آن قرار است بگیریم به صورت احتمالی صحبت می‌کند. سازمان محیط زیست به عنوان تصمیم گیرنده و امضا کننده این توافق نامه باید راهکاری برای تضمین تامین منافع کشور ارائه کند که این مسئله همچنان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.

«سمیه رفیعی» رئیس فراکسیون محیط زیست مجلس در پاسخ به چرایی عدم تصویب توافق زیست محیطی پاریس در مجلس شورای اسلامی به قدس آنلاین گفت: درواقع اتفاقی که افتاده این است که شورای نگهبان در رابطه با توافق پاریس دو ایراد مطرح کرده است که مهمترین ایراد بحث پیوست‌ها یا همان NDC این توافقنامه بوده است. ما در کمیته محیط زیست جلسات متعددی(۵ جلسه تخصصی و ۴ جلسه کارشناسی) را با حضور اعضای سازمان حفاظت از محیط زیست در این رابطه برگزار کردیم. در این جلسات از سازمان حفاظت از محیط زیست درخواست کردیم پیوست‌ها را با آخرین تغییراتش در اختیار ما قرار بدهند یعنی پیوستی که تمام ملاحظات کشور در آن رعایت شده و در قبال تعهداتی که جمهوری اسلامی می‌دهد، تضمینی برای حفظ منافع کشور و تسهیلات یا امتیازات طرف خارجی باشد اما سازمان حفاظت از محیط زیست هنوز به مجلس ارائه نکرده است.

منتظر ارائه NDC از سوی سازمان حفاظت از محیط زیست هستیم

رفیعی افزود: سازمان محیط زیست پیش نویس اولیه یا همان INDC  را که بر مبنای گفت‌وگوهای اولیه تدوین شده است، به عنوان NDC  تلقی و به ما ارائه می‌کند در حالی که بسیاری از کشورهای توافق اولیه(INDC) را تغییر داده و پیوست یا NDC را مبنا قرار داده‌اند. با توجه به شرایط کشور به ویژه بعد از اتفاقی که بعد از برجام رخ داد و بدعهدی که طرف اروپایی در قبال برجام از خود نشان داد، نمی‌توانیم INDC  را مبنا و معیار عملکرد قرار دهیم و و باید NDC تهیه شود و ما همچنان منتظر ارائه NDC از سوی سازمان حفاظت از محیط زیست هستیم که این اتفاق هنوز رخ نداده است.

سازمان حفاظت از محیط زیست یک نظر قاطع کارشناسی ارائه نکرده است

وی خاطرنشان کرد: مسئله بعدی این است که در تبادل نظرهای کارشناسی که بین موافقین و مخالفین توافق پاریس انجام شد طرفین دلایل مستندی برای ادعای خود ارائه می‌کردند و هیچ کدام از مواضع خودشان کوتاه نیامدند در این بین اما سازمان محیط زیست که باید نقش خود را به عنوان مرجع اصلی با ارائه یک نظر قاطع کارشناسی بدون کوچکترین ایراد و اشکالی در رابطه با این توافق نامه ایفا می‌کرد هنوز وارد میدان نشده و وظیفه خود را انجام نداده است.

 رئیس فراکسیون محیط زیست مجلس تصریح کرد: اظهارنظرهای سازمان محیط زیست به عنوان تصمیم گیرنده و امضا کننده این توافق نامه و افرادی که از سوی این سازمان در مجلس حاضر شدند و از اجرای این توافق نامه دفاع کردند دچار عدم قطعیت و برای مجلس مبهم است. سازمان محیط زیست در برابر تعهدی که ما به صورت قطعی و لازم الاجرا می‌خواهیم بدهیم از تسهیلاتی که در قبال آن قرار است بگیریم به صورت احتمالی صحبت می‌کند. همانطور که می‌دانید وقتی این تعهدنامه در مجلس شورای اسلامی مورد تصویب قرار بگیرد به صورت قانون در میاد و به صورت قطعی پایبند اجرای آن می شویم اما در قبال آن مواردی که قرار است دریافت کنیم "احتمالی" است در حالی که باید راهکاری برای تضمین تامین منافع کشور ارائه شود که این مسئله همچنان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.

وی ادامه داد: از طرفی در بحث توافق نامه پاریس بحث بازارهای کربن نیز مطرح است که می‌توان این مسئله را در بخش خصوصی فعال کرد و از این ظرفیت استفاده کرد منتها چون کانال تبادل مالی هنوز مشکل دارد و نمی‌توانیم این ها را به قطعیت در اختیار داشته باشیم بنابراین همین مسئله نیز مبهم است.

توافقنامه آب و هوایی پاریس چیست؟

لازم به ذکر است در تاریخ ۱۲ دسامبر ۲۰۱۵ در پاریس، قراردادی برای مقابله با تغییرات اقلیمی و باز شدن گره‌ها برای اقدامات علیه تغییر اقلیم و همچنین سرمایه گذاری در جهت اقتصادی کم کربن، مقاوم، انعطاف پذیر و پایدار توسط ۱۹۵ کشور مورد توافق قرار گرفت. هدف اصلی این توافق جهانی جلوگیری از افزایش دمای کره زمین در این قرن زیر ۲ درجه سانتی گراد و همچنین ایجاد تلاش برای محدود کردن دما به افزایش آن به زیر ۱.۵ درجه سانتی گراد نسبت به سطح آن قبل از صنعتی شدن است. هدف بلندمدت توافق پاریس این است که دمای کره زمین تا پایان قرن به جای دو درجه، ۱.۵ درجه سانتیگراد افزایش یابد.

مسئولیت کشورها در توافق پاریس

گفتنی است که کشورهای جهان در نشست پاریس پذیرفتند که برای دستیابی به هدف بلندمدت پیمان پاریس، هر پنج سال هدف های مربوط به کاهش حجم آلایندگی صنایع خود را بازنگری و اصلاح کنند. بیش از ۱۸۰ کشور جهان هدف‌های نخستین دوره کاهش آلایندگی خود را که باید تا سال ۲۰۲۰ محقق شود، ارایه کرده‌اند.

در حالی که انتظار می رود تنها کشورهای توسعه یافته، میزان آلایندگی خود را به گونه‌ای چشمگیر کاهش دهند، کشورهای در حال توسعه نیز تشویق شده‌اند تا متناسب با افزایش توانمندی هایشان، به تدریج برای کاهش انتشار گازهای گلخانه­ای اقدام کنند. کشورهای درحال توسعه تا زمانی که به آن درجه از توانمندی برسند، تنها باید مراقبت کنند که همزمان با رشد اقتصادی، انتشار گازهای گلخانه­ ای را افزایش ندهند.

با توجه به این موضوع که هدف های اولیه ای که فعلا تعیین شده، آنقدر نیست که به دستیابی به هدف‌های بلندمدت کمک کند، بنابراین، توافق پاریس از دولت‌ها می‌خواهد که در چهار سال آینده، هدف‌های کنونی را بازنگری و در صورت امکان، آنها را «بروزرسانی» کنند

انتهای پیام/